Περιγραφή
Το μήλο είναι ένα μικρό δέντρο που μπορεί να φτάσει τα 12 μέτρα σε ύψος. Τα φύλλα είναι απλά, ωοειδούς σχήματος, έχουν μικρές οδοντώσεις κατά μήκος του περιθωρίου και είναι διατεταγμένα εναλλάξ κατά μήκος των κλαδιών. Τα κλαδιά, τα μπουμπούκια και οι κάτω πλευρές των φύλλων έχουν συνήθως λευκή γενεά. Ο φλοιός είναι καστανός η διάμετρος του κορμού έως 24 ίντσες. Έχει 5 έντονα, λευκά,πεταλοειδή άνθη, συχνά χρωματισμένα ροζ, τα οποία φαίνονται στο δέντρο στα τέλη της άνοιξης. Τα λουλούδια είναι επικονιασμένα από μέλισσες και άλλα έντομα.
Κοινά ονόματα
Η αποδεκτή επιστημονική ονομασία είναι ο Malus pumila , αλλά αναφέρεται επίσης ως Malus domestica , Malus sylvestris , Malus communis και Pyrus malus (Ιστοσελίδα ITIS). Αυτή η εκτεταμένη διασταύρωση των γενετικών γραμμών καθιστά πολύ δύσκολη τη διαφοροποίηση του μήλου σε ταξινομικά διακριτά είδη. Έτσι, υπάρχει πολύς διάλογος στον βοτανικό κόσμο σχετικά με τον διαχωρισμό και την ένταξη των ειδών.
Καλλιέργεια
Η μηλιά δε φοβάται καθόλου το κρύο του χειμώνα. Αντιθέτως, αναζητά το ψύχος για να μπορέσει να ευδοκιμήσει και να καρποφορήσει. Τα καλοκαίρια όμως τα προτιμάει δροσερά. Οι ψηλές θερμοκρασίες, σε συνδυασμό με έλλειψη υγρασίας στο έδαφος, μπορούν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά στην ποιότητα και την ποσότητα της παραγωγής. Η μηλιά θέλει ελαφρύ έδαφος που να διαθέτει καλή αποστράγγιση. Για παράδειγμα, επικλινή εδάφη στο σωστό υψόμετρο μπορούν να εξασφαλίσουν καλή στράγγιση και καλό αερισμό λόγω ρευμάτων.
Η μηλιά χρειάζεται βιολογικό λίπασμα πλούσιο σε άζωτο στις αρχές κάθε άνοιξης, αλλά και φώσφορο και κάλιο στις αρχές του καλοκαιριού. Συνήθως χρειάζεται και ψεκασμός στο φύλλωμα της μηλιάς με ιχνοστοιχεία βορίου για να έχει καλή καρποφορία και παραγωγή.
